Zabawa w słowa

W każdym dziecku drzemie filozof. I poeta. I czarodziej... Ten blog będzie o moich Małych Czarodziejach Słów - Kubie i Mai. Ich aforyzmy, gramatyczne potworki, neologizmy i złote myśli. Wszystko, co narodzi się w ich głowach, co ubiorą w słowa, a co ja zdołam usłyszeć i zapamiętać.

Blog > Komentarze do wpisu

« Dochodzenie

Ticzer »

Powrót Potteromaniaka

Znowu się zaczęło...
Siedzimy przy stole. Kuba sięga po sok, ale ma za daleko. Celuje w niego widelcem.
Kuba: Accio Keczup!

***

Dostaliśmy w prezencie bardzo ostre noże. Kuba łapie się za jedne z nich.
Piotr: Uważaj, żebyś się nie skaleczył. Bo jak Ci przetnie palec to aż do kości...
Kuba: Pojadę do Świętego Munga. Może się zrośnie.

***

Jesteśmy u moich rodziców. Kuba idzie z uchem przy ścianie przez przedpokój i opukuje każdy centymetr ściany. Nagle dźwięk się zmienia.
Kuba: O! Tu jest ukryte jakieś przejście.

***

A wszystko dlatego, że Kuba w pewien czwartek źle się poczuł. I nie poszedł do szkoły. Pech chciał, że właśnie skończył czytać szósty tom Kronik Wardstone, a nie zdążył wypożyczyć z biblioteki kolejnego. A że nie potrafi leżeć i nie czytać, zaczął spoglądać na półkę z książkami i sięgnął po pierwszy tom Harrego Pottera. Przeczytał w czwartek. W piątek też nie poszedł do szkoły, więc od rana do wieczora łyknął drugi, w sobotę trzeci i tak poszło... Po raz kolejny wciągnął się w przygody młodego czarodzieja. W miesiąc przeczytał wszystkie siedem tomów i na bieżąco oglądał wszystkie filmy.

W zeszycie lektur napisał:
Bardzo mnie wciągnęła ta wielce fascynująca książka. Tak bardzo, że przeczytałem ją w niecałe 8 godzin. Po prostu nie mogłem się od niej oderwać. Kiedy po raz pierwszy ją czytałem (miałem wtedy 7 lat), wielu rzeczy z niej nie zrozumiałem, a teraz, jakby umysł mi się otworzył i wszystko zrozumiałem. Nie wiem, co może człowieka w niej znudzić. Polecam tę książkę wszystkim, których fascynuje magia, potwory i przygody.

czwartek, 13 lutego 2014, gopio1

poleć znajomemu » śledź komentarze (rss) »

Tagi: książki mądrości poczucie humoru szkoła polszczyzna marzenia

Polecane wpisy

Książka z morałem
Napisz opowiadania o tym, jak ktoś dzięki przeczytanej książce nauczył się czegoś, co przydało mu się w życiu i pozwoliło uniknąć popełnienia błędu. Była sobie
O sobie samym
Nazywam się Jakub Mikołaj i mam prawie 11 lat. Mam ciemne blond włosy i niebiesko-szare oczy. Cierpię na egzemę* i mam bardzo wrażliwy żołądek. Jestem miły dla
- książki
- marzenia
- matematyka
- mądrości
- polszczyzna
- szkoła
- wrażliwość
Język polski - klasa 3 (cz.1)
Mój dom W moim domu jest dużo książek, bo wszyscy bardzo lubimy czytać. Całą rodziną często gramy w karty i gry planszowe, bo mamy ich bardzo dużo. W moim domu
Jakoś tak
Pogoda piękna, wręcz niewiarygodnie zaskakującapo ostatnich kilku latach, kiedy to było na przemian zimno i mokro. Dzieci ostatnie dni w szkołach, choć nauki to
- ja
- książki
- kuchnia
- praca
- rozrywka
- szkoła
- życie
Koniec, koniec i jeszcze raz koniec
Coś się kończy, coś się zaczyna, tak to już jest. Dziś zakończyliśmy pewne etapy życiowe u moich chłopaków. Najpierw Mati- skończył gimnazjum. Chodził do tej s
- chłopaki
- czas
- książki
- szkoła
- wakacje

Dodaj komentarz »

TrackBack

Ostatnie wpisy

Pisz blog
Dodaj blog do ulubionych
Wersja mobilna